Centaurèio(-de-Salamanco)
Mantisalca salmantica
Asteraceae Compositae
Nom en français : Centaurée de Salamanque.
Descripcioun :La centaurèio-de-Salamanco trachis en mato dins li tepiero seco. Fai un calos (grosso racino en pivèu) e de gràndi fueio pelouso. Li bratèio, au contro, an ges de péu ; soun verdo emé la pouncho mai soumbro.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 150 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Mantisalca
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Juliet à Avoust
Liò : Roucaio
- Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Mantisalca salmantica (L.) Briq. & Cavill., 1930
Neflié
Eriobotrya japonica
Rosaceae
Àutri noum : Nespié, Gnaspié, Nesplié, Nespoulié.
Noms en français : Néflier du Japon, Bibacier.
Descripcioun :Lou neflié dóu Japoun que fau pas counfoundre emé lou "vertadié" nespié, Crataegus germanica, es un aubret, o un pichot aubre planta que pòu resta de tèms en plaço sènso se naturalisa. Èi proun couneigu emé si nespo aranjo goustouso à manja. Flouris en autouno o à la debuto de l'ivèr.
Usanço :Lou sirop de nesflo es adouba en Chino pèr apasima lou tussi e la brouchito. Au Japoun se n'en servon pèr sougna li mau de pèu (raumido...).
Port : Aubret
Taio : 2 à 6 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Eriobotrya
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 15 cm
Flourido :
Autouno - Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Óutobre à janvié
Liò : Pargue
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Óurigino Asìo-Èst
Ref. sc. : Eriobotrya japonica (Thunb.) Lindl., 1821